Top Modelka 2 / Meg Cabot

„Em, nie chcę być niemiła, ale myślałaś kiedyś, żeby przejść na dietę? Twój tyłek jest tak wielki, że prawie nie można cię minąć w korytarzu. Może powinnaś sobie powiesić tabliczkę z napisem <Szeroki ładunek>?”

 

            Zastanawia mnie czasem, na jakiej zasadzie polskie wydawnictwa tłumaczą tytuły zagranicznych książek. Czasem mają one ze sobą coś wspólnego, nie przeczę. Czasem jednak mogą kojarzyć się z zupełnie inną fabułą. „Being Nikki”, czyli „być  Nikki” świadczy o zmianie sposobu życia, o podszyciu się w kogoś innego. „Top Modelka”, cóż, kojarzy się jedynie z modą i hipnotajzing ajs J Te dwa tytuły wzajemnie się dopełniają i tworzą prawdziwy obraz serii autorstwa Meg Cabot.

 

            „Nie chcę być dziewczyną z wybiegu” to drugi tom serii o Emy Watts i Nikki Howard. Em była kiedyś typową chłopczycą zakochaną i swoim kompanie od gier komputerowych. Nikki natomiast była piękną modelką, której ciało, obrane jedynie w skąpe bikini, znajdowało się na okładkach wszystkich magazynów. Obie panie się spotkały i musiały nauczyć się ze sobą żyć. Po wypadku mózg nieporadnej kujonki znalazł się w ciele długonogiej blondynki. Jak żyć?

 

            W kontynuacji mamy do czynienia z dalszymi perypetiami bohaterki. Nie może spotykać się z byłym ukochanym – on nie jest zainteresowany sztuczną lalą. Nie może spotkać się z babcią – ona myśli, że jej wnuczka nie żyje. Dodatkowo pojawia się brat drugiego oblicza Em i oświadcza, że zaginęła matka supermodelki. Do tego dziewczyna odkryła w swoim domu kamery i podsłuchy. Ma już dość i marzy o powrocie do swego poprzedniego, nudnego życia.

 

            Meg Cabot jest autorką, która wciąż podąża za modą. Znana była przede wszystkim  z „Pamiętników Książniczki”. Jednak gdy na rynek weszła fantastyka, zdecydowała się napisać opowieści także z tej dziedziny. O czym to świadczy? Że Meg jest wyjątkowo wszechstronną osobą.

 

            Ogólnie rzecz biorąc „Top Modelka” to powieść młodzieżowa, w której poruszone są wszelkie problemy współczesnej młodzieży. Mamy tu możliwość się wzruszyć, pośmiać jak i spojrzeć na „Tap Madl” od kulis. To historia, przy której możemy odprężyć się w wieczór czy dwa. Polecam każdemu bez względu na wiek.

_____________

PS. Kogoś interesuje, czemu w zeszłym tygodniu nie było notki? Powód był prosty - studniówka. Nie spodziewałam się, że będę się bawić tak świetnie! Zostałam do 5 rano i wszyscy chcemy zrobić teraz powtórkę :)