Zakochana w idolu...

OSTATNIA SPOWIEDŹ / NINA REICHTER

Powiedzcie mi szczerze (i tu pytanie skierowane głównie do dziewcząt) – nie wzdychałyście nigdy do jakichś przystojnych aktorów czy piosenkarzy? Założę się, że każda z Was ma lub miała przynajmniej jednego idola, o spotkaniu z którym śniła po nocach. Ale co powiedziałybyście na to, gdybyście rzeczywiście spotkały kogoś z pierwszych stron gazet, tylko że… Nie wiedziałybyście, że jest sławny?

Ally Hanningan nigdy nie miała szczęścia w miłości. Jeden facet, drugi, z każdym było coś nie tak. Teraz znajduje się w dziwnym związku, do którego popycha ją rodzina. Dziewczyna jednak kompletnie nic nie czuje do przeznaczonego jej mężczyzny i to z wzajemnością. Podczas jednej z podróży zmuszona jest zostać na noc na lotnisku. Ten czas, niezwykle miło, spędza w towarzystwie niejakiego, poznanego przypadkowo, Bradina Rothfelda. Nie wie jednak, że Brade jest europejskim rockmanem, do którego wzdychają tysiące dziewcząt.

Większość czytelniczek zakochała się w Bradinie. Ale nie ja. Ciężko było mi go rozgryźć. Z jednej strony był typową gwiazdką, która z dnia na dzień potrafi zażyczyć sobie rejs na drugi koniec świata, a jednocześnie tęskni za świętym spokojem i samodzielnym praniem skarpetek. Dopiero, po przerzuceniu kolejnych stron dostrzegamy, jaki jest naprawdę i co kryje jego dusza.

Jeśli już jesteśmy prze bohaterach, to polecam zwrócić uwagę na jeszcze jedną osobę. Tom, brat Brade’a, który, zaznaczę to, jest do niego bardzo podobny. Domyślcie się, co może z tego wyniknąć. To druga osoba, do której czytelniczki pałają miłością. Wspomnę również, że rodzeństwo często jest porównywane do zespołu Tokio Hotel. Więc polecam ich fanom. Ale nie tylko.

Większość książki to przemyślenia o tym, jak wygląda nasze życie, a jak mogłaby wyglądać jego idealna wersja. O tym, czym jest prawdziwa miłość i jak ją rozpoznać. I co dla prawdziwej miłości warto poświęcić. To opowieść o refleksji nad swoim życiem, nad tym, czy jesteśmy z niego zadowoleni i czy gdzieś w przeszłości nie popełniliśmy błędu, wkładając puzzel nie w to miejsce, przez co cała życiowa układanka nie ma już sensu. I czy ten puzzel da się jeszcze wyciągnąć, by wszystko wróciło do normy.