Zemsta jest słodko-gorzka... "Ból za ból" / Jenny Han & Siobhan Vivian | RECENZJA KSIĄŻKI

"Mówi Karma. Jestem suką. Jest w twoim życiu ktoś, komu należy się nauczka?"

Wyspa Jar to idealne miejsce dla turystów, ale także dla tamtejszych mieszkańców. To miejsce odcięte od świata, bez sieciówek i fast foodów, w którym wszyscy żyją w harmonii. A także się uczą w jedynym na wyspie liceum - Jar Island High. Spotykamy się tu z trójką dziewcząt, które właśnie zaczynają ostatnią klasę liceum, dziewcząt całkowicie od siebie różnych. To azjatyckiego pochodzenia Lillian, typowa piękna cheerledarka z pomadką na ustach i w drogich ciuchach, Kat przeklinająca, jeżdżąca na motorze i paląca zioła oraz Mary, której nikt nie zna, a która wraca na wyspę odmieniona po wydarzeniach z przeszłości. Dziewczyny odkrywają, że każda z nich została przez kogoś skrzywdzona, a zemsta jest jeszcze słodsza, gdy do jej wykonania ma się pomocnice...

I to co chciałabym zaznaczyć, co nieco mnie zaskoczyło, to główne bohaterki. Na pewno znacie schemat tych wszystkich filmów młodzieżowych typu Wredne Dziewczyny, z cheerledarkami i segregacją uczniów na stołówce. Te wredne damulki i królowe szkoły są zazwyczaj czarnymi charakterami i grają rolę wrogów naszej głównej bohaterki. Tu natomiast to właśnie te wredne dziewczyny są naszymi narratorkami, bo to one, bez skrupułów, odnajdą najgorsze sposoby na zemstę na osobach, które w czymś im zawiniły. Fabuła pozwala nam także na wyciągnięcie pewnych wniosków i zrozumienie, skąd u takich postaci ta ich wredota się bierze. To jak Sharpey z High School Musical, o której powstaje nowy film, dzięki któremu zaczynamy rozumieć jej motywacje i zachowanie.

Oczywiscie mamy tutaj elementy ściśle związane z nastoletnim życiem - romanse, imprezy, narkotyki, przemoc, wyśmiewanie i poniżanie. Pojawił się także dziwny wątek, który kompletnie nie pasuje do obyczajowki, ale pewnie wszystko wyjaśni się w swoim czasie. Autorki bowiem zostawiły nas w punkcie kulminacyjnym i z mętlikiem w głowie. Bo rzeczywiście to zakończenie sprawia, że ma się ogromną ochotę, by od razu sięgnąć po kontynuację Te ostatnie 100 stron zmienia nasze postrzeganie niemal wszystkich dotychczasowych wydarzeń oraz odwraca perspektywę z jaką patrzyliśmy na poszczególne postaci.

Można by powiedzieć, że Ból za ból stanowi przydługi wstęp, bo przez większość powieści rzeczywiście nie dzieje się nic znaczącego. Jednak te małe kroczki łączą się i tworzą nam dokładny zarys poszczególnych bohaterów, ich życia, tego, co właściwie posunęło ich do zemsty i jak odgrywa się na nich karma. Autorki też tak skonstruowały powieść, że my, jako czytelnik, gubimy się wśród tych złych i dobrych i sami zastanawiamy się, czy nasza wrogość i negatywne nastawienie do którejś z postaci było uzasadnione. Bohaterowie, także ci poboczni, są wykreowani niezwykle szczegółowo, każdy z nich ma swoją przeszłość, plany na przyszłość i styl życia. To chyba największy plus tej powieści.

Chociaż nie spodziewałam się po tej powieści niczego poza lekką obyczajówką okazało się, że można z niej wyciągnąć coś więcej. To coś odrobinę przypominającego Pretty Little Liars, ale to przede wszystkim pokazanie, że zemsta niekoniecznie jest dobrym sposobem rozwiązywania problemów i że nie trudno stracić kontrolę nad niewinnymi żarcikami. Te mogą przecież przemienić się w coś wielkiego i w coś, co nieodwracalnie zmieni życie drugiej osoby. Karma wraca, chociaż czasem nie wyrządziliśmy przykrości celowo, ale wraca i to że zdwojoną siłą. Jeżeli pierwszy tom zakończył się w takim momencie, to aż strach pomyśleć, co będzie dalej. Z niecierpliwością czekam więc, aż wydawnictwo Feeria Young wyda u nas kolejne tomy tej serii. Jeżeli mieliście chociaż raz ochotę zemścić się na kimś, kto wyrządził wam przykrość, to polecam Wam zapoznać się z tą historią, bo - jak się okazuje - różnica między urazą a litością, między żartem a tragedią, wcale nie jest tak duża, jak można by się tego spodziewać.

Dostępna jest także WERSJA VIDEO